Wat hebben Robbie Williams en Phil Collins met elkaar gemeen? Ze hebben alletwee op mijn verjaardagsfeestje mogen optreden. Phil zelfs twee keer. En dit jaar was het de eer aan Glen Hansard om op mijn feestje muzikale vreugde te brengen.
De locatie is het Zuiderpark theater in Den Haag. Voor deze speciale gelegenheid dus kwam Glen met zijn volledige band naar Nederland om hier zijn Europese tour af te trappen. De openluchttheaters van Bloemendaal en Nijmegen waren eerder deze week aan de beurt en vanavond dus Den Haag. De weersomstandigheden hadden echter iets beter gemogen moet ik eerlijk bekennen.
Hansard is natuurlijk bekend van zijn band The Frames en The Swell Season, maar hij timmert ook solo alweer een tijdje aan de weg. Ik leerde hem kennen via zijn kleine bijrol in de geweldige film ‘The commitments’. De laatste keer dat ik hem zag was toen hij het voorprogramma van Eddie Vedder verzorgde. Dat is inmiddels alweer 5 jaar geleden.
Precies om 20:30 uur stapt Glen met zijn band het podium op. Al in het tweede nummer mept hij per ongeluk zijn microfoon standaard omver als hij een plectrum wilt pakken. Ietwat chagrijnig maant hij daarna iemand in het publiek die te luidruchtig praat tijdens de show tot stilte. Ik mag hem daarom wel, want ik heb zelf ook een hekel aan pratende mensen tijdens een concert. Het is de enige keer dat hij uit zijn rol van joviale troubadour valt.
Ook Glen bemerkt de dreigende lucht en nodigt na een aantal nummers iedereen uit op het podium te komen zitten voordat de regen valt. Er volgt een stormloop naar het podium en vanaf dat moment wordt het een magische avond. Niet alleen begint het inderdaad zachtjes te regenen maar, Glen speelt op piano een prachtige versie van ‘The storm, it’s coming’, waarvan hij al kijkend omhoog de tekst veranderd in “it’s not coming”. Het publiek is inmiddels muisstil geworden.
Daarna steekt hij even de draak met toetsenist Ruth die er vanavond voor het laatst bij is en draagt hij ‘My little ruin’ aan haar op. Ze krijgt ook de ruimte voor een mooie solo aan het einde die overgaat in ‘When your mind’s made up’. Het is dat moment dat de regen harder begint te vallen en het publiek de titel meezingt.
Tegen het einde van de show refereert hij opeens aan de shows van een paar jaar geleden in Amsterdam met Eddie Vedder. Even is er de hoop dat Eddie dan toch in Nederland is, maar hij kondigt vier andere gasten aan. Eddie nam namelijk The Red Limo Quartet mee op tour en vanavond mogen ze het slotstuk van de show mee spelen. En als hij dan eindelijk ‘Falling slowly’ inzet rijst het kippenvel op de armen. Niet van de kou, maar dit was werkelijk waar de mooiste versie van dit nummer ooit gespeeld. Een mooi verjaardagscadeau van Glen.
Na 2 uur spelen en geen toegift stapt de prachtig musicerende band van het podium. En nu maar eens bedenken wie ik volgend jaar op mijn verjaardagsfeestje uitnodig. En misschien maar wat minder regen regelen.
reviewnl.wordpress.com 